میکروسکوپ بیولوژیکی روی حجم بلوک های نمونه های بافت
تا کنون ، Cryofixation ، بخش بندی فوق العاده نازک یخ زده و خشک کردن یخ روشهای معمول برای میکروسکوپ اشعه ایکس بافت ها و سلول ها است. لطفاً جزئیات زیر را در مورد این روش ارائه دهید:
یک میکروسکوپ بیولوژیکی با کانون توجه می تواند کانون توجه را به سمت بالا و پایین حرکت دهد تا به روشنایی متوسط برسد و دیافراگم دیافراگم متغیر نیز می تواند برای دستیابی به روشنایی متوسط تغییر کند. اگر نور از خورشید باشد ، می توان کانون توجه را به طور مناسب بالا برد و دیافراگم نور متغیر را می توان به طور مناسب بزرگ کرد. اگر نور خیلی قوی باشد ، می توان کانون توجه را به طور مناسب پایین آورد و دیافراگم تقاطع را می توان به طور مناسب کاهش داد. اگر در این شرایط هنوز احساس خیره کننده ای دارید ، می توانید یک فیلتر مناسب را روی براکت در زیر کانون توجه قرار دهید. این بلوط می تواند به روشنایی برسد که شما را برآورده کند. البته تنظیم موقعیت های فوقانی و پایین کانون توجه می تواند اندازه دیافراگم خواندن نور را تغییر داده و فیلترهای مناسب را انتخاب کند ، که به یک دوره خاص از تمرین و تجربه نیاز دارد.
یک مسئله بسیار مهم در میکروسکوپ بیولوژیکی فرآیند نمونه برداری و جداسازی سلول ها است. پس از خشک شدن یخ و تعبیه رزین (FD) ، بخش های فوق العاده نازک یخ زده باید با دقت پردازش شوند تا اطمینان حاصل شود که محتوای عنصر 65 هر قسمت در طول مشاهده و تجزیه و تحلیل آسیب نمی بیند. با توجه به مراحل بیشمار و هزینه زیاد در میکروآنالیز اشعه ایکس ، در صورت آسیب دیدن سلول های مورد تجزیه و تحلیل پس از پردازش طولانی مدت و چند مرحله ای ، تأسف آور است که نتیجه گیری نادرست را بدست آورید. سلولهای میوکارد که با درمان ژلاتیناز از هم جدا شده اند ، دو شکل دارند ، یکی میله بلند و دیگری دایره ای است. دومی به سلولهای در حال مرگ اشاره دارد که در طی فرآیند جداسازی سلول آسیب می بینند.
محتوای و توزیع الکترولیت ها در این دو نوع سلول تحت یک میکروسکوپ بیولوژیکی بسیار متفاوت است. سدیم بسیار زیاد است و K در کاردیومیوسیت های دایره ای بسیار کم است و غلظت CA در دندریت های خطی بسیار زیاد است. پس از تأیید با سایر روشهای تحلیلی ، ثابت شده است که سدیم بالا و پایین K در سلولهای دایره ای و CA زیاد در میتوکندری نتیجه آسیب غشای در هنگام جداسازی سلول است. روش تثبیت سرما برای سلول ها و بافت ها اغلب شامل خاموش شدن اول و سپس ذخیره آنها در نیتروژن مایع است. رفع رفع برای اثر حفظ بسیار مهم است. سلولهای زنده یا بافتهای تازه سرشار از آب هستند و در هنگام خاموش شدن ، قسمتهای سلول یا بافتهایی که با مبرد مستقیم در تماس هستند (به ویژه هنگام استفاده از نیتروژن مایع برای خنک کننده) اغلب یخ زده و ثابت می شوند و یک "پوسته" تشکیل می دهند که مانع از خرد شدن و ثابت شدن قسمت اصلی سلول ها می شود. بنابراین ، هنگام انجام میکروآنالیز اشعه ایکس ، اغلب مشخص می شود که بلورهای یخ در قسمت مرکزی سلولهای بزرگتر وجود دارند. برای جلوگیری از وقوع این وضعیت ، از ماده ای با نقطه ذوب بالاتر از نیتروژن مایع اما پایین تر از 806C به عنوان مبرد استفاده می شود. بسیاری از این مواد وجود دارد ، اما به راحتی به دست می آیند و مقرون به صرفه ترین پروپان متمرکز است (نقطه جوش 42.120 درجه ، نقطه ذوب 187.10C ، وزن مولکولی 44.1) ، که دارای سرعت خنک کننده سریع است. اما ضرر آن این است که قابل اشتعال است.
