روش اندازه گیری مولتی متر برای تشخیص مقاومت های ذوب شده
مقاومت فیوزینگ یک جزء ویژه با عملکرد دوگانه مقاومت و فیوز است. با حروف "RF" یا "R" در مدار نشان داده می شود.
انتخاب مقاومت های فیوزینگ
هنگام انتخاب باید عملکرد دوگانه آن در نظر گرفته شود و پارامترهایی مانند مقاومت و توان با توجه به نیازهای خاص مدار انتخاب شوند. لازم است اطمینان حاصل شود که در هنگام بارگذاری بیش از حد می تواند به سرعت فیوز شود و همچنین اطمینان حاصل شود که می تواند برای مدت طولانی در شرایط عادی پایدار کار کند. مقاومت یا قدرت بیش از حد نمی تواند محافظت ایجاد کند.
روش اندازه گیری مولتی متر برای تشخیص مقاومت های ذوب شده
در یک مدار، وقتی فیوز باز است، می توان بر اساس تجربه قضاوت کرد: اگر سطح مقاومت فیوز سیاه یا سوخته باشد، می توان نتیجه گرفت که بار آن خیلی سنگین است و جریان از آن عبور می کند. چندین بار از مقدار رتبه بندی شده تجاوز می کند. اگر هیچ اثری روی سطح آن وجود نداشته باشد و یک مدار باز وجود داشته باشد، نشان می دهد که جریان جاری فقط برابر یا کمی بیشتر از مقدار فیوز نامی آن است. برای قضاوت در مورد کیفیت یک مقاومت ذوب شده بدون هیچ اثری روی سطح، می توان از یک مولتی متر استفاده کرد × برای اطمینان از اندازه گیری دقیق، یک سر مقاومت فیوز باید از مدار در چرخ دنده 1 لحیم شود. اگر مقدار مقاومت اندازه گیری شده باشد. بی نهایت نشان می دهد که مقاومت ذوب شده از کار افتاده و مدار باز است. اگر مقدار مقاومت اندازه گیری شده به طور قابل توجهی با مقدار اسمی متفاوت باشد، نشان می دهد که مقاومت تغییر کرده است و نباید دوباره استفاده شود. در عمل تعمیر و نگهداری مشخص شده است که چند مقاومت فیوز نیز وجود دارد که در مدار خراب شده و اتصال کوتاه دارند و در هنگام تست نیز باید توجه شود.
طبقه بندی مقاومت های فیوزینگ
مقاومت فیوزینگ را می توان به دو نوع تقسیم کرد: مقاومت فیوز قابل بازیافت و مقاومت فیوز یکبار مصرف.
(1) مقاومت فیوزینگ قابل بازیافت
مقاومتهای فیوز قابل بازیافت، مقاومتهای معمولی (یا سیمهای مقاومتی) هستند که به صورت سری با لحیم کاری با نقطه ذوب پایین و نسبتهای فلزی نوع فنر (یا ورقهای فلزی الاستیک) لحیم میشوند و سپس در یک پوسته استوانهای یا مربعی مهر و موم میشوند. انواع مختلفی از پوسته ها از جمله فلزی و پلاستیک شفاف وجود دارد.
در جریان نامی، مقاومت فیوز قابل بازیافت به عنوان یک مقاومت ثابت عمل می کند. هنگامی که جریان اضافه در مدار رخ می دهد، اتصال لحیم کاری مقاومت فیوز قابل بازیافت ابتدا ذوب می شود و باعث می شود سیم فلزی نوع فنری (یا ورق فلزی الاستیک) از مقاومت جدا شود. پس از عیب یابی مدار، مقاومت را به سیم (یا ورق) فلزی در صورت نیاز لحیم کنید تا استفاده عادی بازگردد.
（2） مقاومت فیوز یکبار مصرف
یک مقاومت فیوز یکبار مصرف که به عنوان یک مقاومت فیوز غیرقابل تعمیر نیز شناخته می شود، در طول عملیات مدار معمولی به عنوان یک مقاومت ثابت عمل می کند. هنگامی که جریان عملیاتی آن از جریان نامی بیشتر شود، مقاومت فیوز مانند فیوز برای محافظت از مدار فیوز می شود. پس از دمیدن مقاومت فیوز یکبار مصرف، نمی توان آن را به موقع تعمیر کرد و فقط می توان آن را با یک مقاومت فیوز جدید جایگزین کرد. مقاومت های فیوز یکبار مصرف را می توان بر اساس مواد مورد استفاده برای بدنه مقاومت به مقاومت های فیوز سیم پیچی و مقاومت فیوز غشایی تقسیم کرد.
1. مقاومتهای فیوز سیم پیچی، مقاومتهای لعابدار از نوع قدرتی با مقادیر مقاومت کم هستند و معمولاً در مدارهایی با جریان عملیاتی بالا استفاده میشوند.
در طی فرآیند تولید، قسمتی از مقاومت لعابدار نوع برقی با سیم نازک پیچیده شده یا در معرض (بدون لایه محافظ لعاب) قرار می گیرد. در صورت بروز خطاهای جریان بیش از حد در مدار محافظت شده، سیم نازک یا قسمت در معرض (بدون لایه لعاب) مقاومت به دلیل گرمای بیش از حد می سوزد و از مدار محافظت می کند.
2. مقاومت فیوز غشایی در حال حاضر متداول ترین مقاومت های فیوزی هستند که به انواع مختلفی مانند مقاومت فیوز فیلم کربنی، مقاومت فیوز فیلم فلزی و مقاومت فیوز فیلم اکسید فلز تقسیم می شوند.
