تفاوت بین فاصله یاب لیزری و سنسور جابجایی لیزری چیست؟
فاصله یاب لیزری ابزاری است که از نور لیزر برای اندازه گیری دقیق فاصله یک هدف استفاده می کند. سنسور جابجایی لیزری می تواند موقعیت و جابجایی جسم اندازه گیری شده را با دقت اندازه گیری کند و عمدتاً برای اندازه گیری جابجایی، ضخامت، لرزش، فاصله و قطر جسم مورد استفاده قرار می گیرد. اگرچه هر دو دستگاه دارای لیزر هستند، اما این دو ابزار اندازه گیری کاملاً متفاوت هستند و تفاوت بین این دو ابزار نه در اصل و نه در کاربرد، تفاوت فاحشی نیست.
اولا، اصل اندازه گیری متفاوت است.
اصل کار برد یاب لیزری: ابتدا پالس لیزر به سمت هدف شلیک می شود و سپس لیزر پس از انعکاس توسط هدف در همه جهات پراکنده می شود. مقداری از نور منعکس شده به حسگر باز می گردد، جایی که تصویربرداری می شود و سپس به دیود نوری بهمن می رسد. دیود یک حسگر نوری با قابلیت های گسترده است. بنابراین، او می‌توانست سیگنال‌های نور ضعیف را حس کند، زمان سپری شده از پالس نور تا دریافت آن را ضبط و پردازش کند و فاصله را تعیین کند.
2. اصل عملکرد سنسور جابجایی لیزر: پروب پرتوی از نور لیزر را ساطع می کند که به طور پراکنده بر روی سطح جسم اندازه گیری شده منعکس می شود و پرتو نور منعکس شده می تواند به دستگاه دریافت کننده پروب برسد. پروب با محاسبه زاویه انعکاس پرتو لیزر، جابجایی را محاسبه می کند. بنابراین این سنسور جابجایی لیزری سنسور بازتاب مثلثی نیز نامیده می شود و دقت آن می تواند به سطح نانومتری برسد. مثلث لیزری برای اندازه گیری های با دقت بالا و در فواصل کوتاه مناسب است. در کاربردهای فعلی روبات های صنعتی، اغلب از روش های مثلث سازی استفاده می شود.
دوم، زمینه های کاربردی مختلف.
مسافت یاب های لیزری عمدتاً برای برد لیزری و اجتناب از موانع در زمینه های نوظهور مانند نظارت بر ترافیک وسایل نقلیه، نظارت غیرقانونی وسایل نقلیه و عابران پیاده، هواپیماهای بدون سرنشین، اتومبیل های بدون راننده و رانندگی خودکار استفاده می شوند.
2. سنسور جابجایی لیزری عمدتاً برای اندازه گیری جابجایی، صافی، ضخامت، ارتعاش، فاصله، قطر و سایر مقادیر هندسی جسم تشخیص استفاده می شود.
