آشکارساز گاز چهار در یک چه چهار گاز را تشخیص می دهد؟
1، گاز قابل احتراق
تشخیص گاز قابل احتراق وظیفه اصلی یک آشکارساز گاز چهار در یک است. گازهای قابل احتراق معمولاً به گازهایی اطلاق میشوند که میتوانند در هوا بسوزانند، مانند متان (CH4)، پروپان (C3H8) و غیره. این گازها میتوانند با هوا در غلظتها و شرایط خاصی منفجر شوند، بنابراین تشخیص گازهای قابل احتراق برای صنایعی مانند پتروشیمی و معدن.
2، مونوکسید کربن (CO)
مونوکسید کربن یک گاز سمی بی رنگ و بی بو است که دارای ظرفیت اتصال با هموگلوبین خون حدود 240 برابر بیشتر از اکسیژن است که می تواند باعث کاهش سطح اکسیژن در بافت ها و منجر به مسمومیت شود. بنابراین، تشخیص CO برای تضمین یک محیط کار ایمن و پیشگیری از بیماری های شغلی بسیار مهم است.
3، سولفید هیدروژن (H2S)
سولفید هیدروژن یک گاز سمی با بوی تند تخم مرغ فاسد است. در غلظتهای پایین میتواند باعث تحریک اندامهای حسی مانند چشمها و بینی شود و با افزایش غلظت، میتواند به سرعت منجر به آسیب شدید تنفسی یا حتی مرگ شود. به خصوص در صنایعی مانند تصفیه فاضلاب و استخراج نفت، نظارت بر غلظت H2S برای جلوگیری از حوادث مسمومیت کلیدی است.
4، اکسیژن (O2)
تشخیص اکسیژن برای اطمینان از هوای تنفسی کافی در محیط کار بسیار مهم است. هنگام کار در فضاهای بسته یا نیمه بسته، اکسیژن ممکن است به دلیل مصرف یا جابجایی به غلظت ناکافی کاهش یابد و خطر هیپوکسی و خفگی را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، غلظت بیش از حد اکسیژن نیز می تواند خطر احتراق مواد قابل احتراق را افزایش دهد.
5، اصل کار آشکارساز گاز چهار در یک
آشکارساز گاز چهار در یک معمولاً شامل انواع مختلفی از سنسورها مانند حسگرهای الکتروشیمیایی، حسگرهای مادون قرمز، سنسورهای احتراق کاتالیزوری و غیره است که می توانند به طور انتخابی اجزای گاز خاص را تشخیص دهند. حسگرها غلظت گازهای مختلف شناسایی شده را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل میکنند که توسط ریزپردازنده داخلی ابزار مورد تجزیه و تحلیل و پردازش قرار میگیرد و در نهایت غلظت لحظهای هر گاز را روی صفحه نمایش نمایش میدهد.





