درباره میکروسکوپ اختلاف تداخل دیفرانسیل (DIC) چه می دانید؟
توانایی دیدن و اندازه‌گیری تغییرات کوچک فاز، مشابه میکروسکوپ فاز، به نمونه‌های بی‌رنگ و شفاف در روشن، تیره و رنگ تنوع می‌دهد و در نتیجه کنتراست را افزایش می‌دهد. اجزای پلاریزه کننده و تداخلی بر روی ساختار اصلی یک میکروسکوپ نوری معمولی و همچنین یک مرحله چرخش 360 درجه نصب می شوند. به نوبه خود از اصل تداخل نور پلاریزه استفاده می کند. همانطور که در شکل 7 نشان داده شده است، یک عدسی پلاریزه و یک منشور متلاشی کننده پرتو در بالای منبع نور قرار گرفته اند. نور پلاریزه خطی از عدسی پلاریزه از منشور تجزیه پرتو می گذرد و سپس به دو پرتو نور قطبی خطی تقسیم می شود که عمود بر یکدیگر ارتعاش می کنند. دو پرتو نور توسط متمرکز کننده شکسته شده و به سمت نمونه هدایت می شوند. به دلیل ضریب شکست متفاوت هر نقطه در نمونه، فاز برخی از امواج نور تغییر می کند و به دلیل تداخل به سمت جانبی جابه جا می شود. دو پرتو نور از عدسی شیئی عبور می کنند و توسط گروهی از منشورهای متلاشی کننده پرتو ترکیب می شوند و توسط یک آینه تشخیص سوگیری تداخل می یابند. هر نقطه از تصویر نهایی یک تصویر ترکیبی است که از دو تصویر همپوشانی از یک نقطه روی جسم تشکیل شده است که آن را با چشم غیر مسلح قابل تشخیص می کند.
میکروسکوپ تفاوت تداخل دیفرانسیل همچنین می تواند اجسام بی رنگ و شفافی را که در میدان دید معمولی روشن دیده نمی شوند رصد کند و می تواند سلول ها، ** و سایر موجودات زنده را مشاهده کند و تصویر سه بعدی، دقیق تر و واقعی تر از تصویر است. تصویر میکروسکوپ فاز می توان از آن برای مطالعه دقیق تر قسمت های مختلف سلول های زنده استفاده کرد. اگر از نور سفید برای روشنایی استفاده شود، فازهای مختلف در رنگ‌های مختلف نشان داده می‌شوند و با چرخاندن صحنه، رنگ‌ها تغییر می‌کنند. روشنایی تک رنگ کنتراست بین روشنایی و تاریکی ایجاد می کند و اجزای مختلف کنتراست های متفاوتی را نشان می دهند. میکروسکوپ‌های اختلاف تداخل دیفرانسیل (DID) همچنین می‌توانند به‌عنوان یک ترازوی فوق‌میکرو نوری بسیار دقیق برای تخمین اجسام خشک با دقت ایمن به کوچکی 1 x -14 گرم استفاده شوند. این میکروسکوپ همچنین می تواند به عنوان یک تعادل فوق میکرو نوری با درجه دقت بالا استفاده شود. با افزایش یک درصدی غلظت مواد جامد موجود در یک سلول، ضریب شکست آن به میزان 0.0018 افزایش می‌یابد. ضریب شکست هر فاز از یک سلول را می توان از تفاوت در گونه بین آن و ناحیه مورد نظر (ناحیه تعلیق) تخمین زد و بنابراین وزن خشک اجزای خاصی از یک سلول را می توان بیشتر محاسبه کرد.
