شرایط فنی برای سازگاری الکترومغناطیسی چیست؟
(1) سازگاری الکترومغناطیسی
سازگاری الکترومغناطیسی به توانایی تجهیزات یا سیستم برای عملکرد صحیح در محیط الکترومغناطیسی آن اشاره دارد و مزاحم الکترومغناطیسی غیرقابل تحملی برای هر چیزی در آن محیط ایجاد نمی کند.
(2) آزار و اذیت الکترومغناطیسی
مزاحمت الکترومغناطیسی به هر پدیده الکترومغناطیسی اطلاق می شود که ممکن است باعث کاهش عملکرد تجهیزات، تجهیزات یا سیستم یا آسیب به مواد زنده یا غیر زنده شود. آزار و اذیت الکترومغناطیسی می تواند باعث تخریب تجهیزات، کانال انتقال یا عملکرد سیستم شود. عناصر اصلی آن منابع مزاحم طبیعی و مصنوعی، جفت شدن از طریق امپدانس زمین مشترک/مقاومت داخلی، مزاحمت الکترومغناطیسی در طول خط برق و تداخل تابشی است. مسیر تداخل به سیستم الکترونیکی عبارت است از: از طریق منبع تغذیه، از طریق خط سیگنال یا کابل کنترل، نفوذ میدان، از طریق آنتن به طور مستقیم به داخل. از طریق جفت کابل، تداخل انجام شده از تجهیزات دیگر؛ جفت میدان داخلی سیستم الکترونیکی؛ تداخل تابشی از سایر تجهیزات؛ اتصال خارجی به حوزه داخلی تجهیزات الکترونیکی؛ سیستم آنتن فرستنده پهن باند؛ زمینه های محیطی خارجی و غیره.
(3) محیط الکترومغناطیسی
محیط الکترومغناطیسی یک پدیده الکترومغناطیسی متغیر با زمان است که ظاهراً اطلاعاتی را منتقل نمی کند، که ممکن است روی هم قرار گرفته یا با سیگنال های مفید ترکیب شود.
(4) تابش الکترومغناطیسی
تابش الکترومغناطیسی پدیده ای است که در آن امواج الکترومغناطیسی از یک منبع به فضا منتشر می شود. اصطلاح "تابش الکترومغناطیسی" گاهی اوقات به پدیده القای الکترومغناطیسی تعمیم داده می شود. RFI/EMI می تواند از طریق دهانه ها، دریچه ها، ورودی ها، خروجی ها، کابل ها، سوراخ های اندازه گیری، قاب درها، دریچه ها، کشوها و پانل ها از هر نوع تابش شود. محفظه تجهیزات، و همچنین از طریق سطوح اتصال غیر ایده آل محفظه. توسط سیم‌ها و کابل‌هایی که وارد تجهیزات حساس می‌شوند تابش می‌شود و هر ساطع کننده خوب انرژی الکترومغناطیسی نیز می‌تواند به عنوان یک گیرنده خوب عمل کند.
(5) نبض
ضربه یک کمیت فیزیکی است که به طور ناگهانی در یک دوره زمانی کوتاه تغییر می کند و سپس به سرعت به مقدار اولیه خود باز می گردد.
(6) تداخل حالت مشترک و تداخل حالت دیفرانسیل
دو نوع تداخل در خطوط برق وجود دارد، تداخل حالت رایج و تداخل مد دیفرانسیل. تداخل حالت مشترک بین هر یک از منبع تغذیه به زمین یا سیم به زمین وجود دارد. تداخل حالت رایج گاهی اوقات تداخل حالت طولی، تداخل نامتقارن یا تداخل زمین نامیده می شود. این تداخل بین هادی حامل جریان و زمین است. تداخل حالت دیفرانسیل بین فاز منبع تغذیه و سیم های مرکزی و بین سیم های فاز و فاز وجود دارد. تداخل حالت دیفرانسیل به عنوان تداخل حالت عادی، تداخل حالت عرضی یا تداخل متقارن نیز شناخته می شود. تداخل بین هادی های حامل جریان است. تداخل حالت معمول نشان می دهد که تداخل با تابش یا تداخل در مدار جفت می شود، در حالی که تداخل حالت دیفرانسیل نشان می دهد که تداخل از همان مدار قدرت منشأ می گیرد. غالباً این دو نوع تداخل همزمان وجود دارند و وضعیت با این واقعیت پیچیده می شود که این دو نوع تداخل در انتقال نیز به دلیل عدم تعادل امپدانس خط به یکدیگر تبدیل می شوند. پس از انتقال در فواصل طولانی، به دلیل تفاوت امپدانس خط به خط و امپدانس خط به زمین، تداخل در مولفه حالت دیفرانسیل نسبت به حالت رایج بیشتر کاهش می یابد. به همین دلیل، تداخل حالت مشترک نیز در طول انتقال خط به فضای همسایه تابش می کند، در حالی که حالت دیفرانسیل اینطور نیست، بنابراین تداخل حالت مشترک بیشتر از حالت دیفرانسیل باعث ایجاد EMI می شود. روش‌های مختلفی برای سرکوب تداخل باید اتخاذ شود تا مؤثر باشد. یک راه آسان برای تعیین روش تداخل استفاده از پروب جریان است. کاوشگر فعلی ابتدا به صورت جداگانه در اطراف هر سیم، مقدار اندوکتانس یک سیم واحد، و سپس در اطراف دو سیم (که یکی از آنها زمین است)، برای تشخیص اندوکتانس وضعیت. اگر مقدار القایی در حال افزایش باشد، جریان تداخلی در خط حالت معمولی است. برعکس، حالت دیفرانسیل است.
