کاربرد اصلی آشکارسازهای گاز دی اکسید کربن چیست؟
1. صنعت: در تولید صنعتی، به ویژه در سناریوهای مربوط به تصفیه فاضلاب، ایمنی تولید و عملیات زیرزمینی، غلظت دی اکسید کربن نیاز به نظارت دارد. آشکارسازهای گاز دی اکسید کربن نیز معمولاً در مشاغل مرتبط با CO{1}} مانند فرآوری فلزات، تولید خمیر و کاغذ، تمیز کردن و استخراج با حلال، و تمیز کردن برودتی استفاده می‌شوند.
2. کشاورزی: دی اکسید کربن عامل مهمی در فتوسنتز گیاهان است. بنابراین، در زمینه کشاورزی، غلظت مناسب دی اکسید کربن می تواند باعث افزایش عملکرد محصول شود. زمانی که غلظت دی اکسید کربن کافی نباشد می توان از کود هوا برای تکمیل آن استفاده کرد که برای رشد گیاهان سبزی و افزایش عملکرد سبزی بسیار مفید است.
3. مکان های عمومی: در مکان های شلوغ مانند اتاق های کنفرانس، کلاس های درس، سالن های نمایشگاه، بیمارستان ها، مراکز خرید، کافه ها، رستوران ها، فرودگاه ها، ایستگاه های قطار، سالن های سرگرمی و غیره می توان آشکارسازهای دی اکسید کربن را برای کنترل تهویه و محیطی نصب کرد. کیفیت مانیتورینگ برای محافظت از سلامت مردم استفاده می شود.
4. تحقیقات علمی، پزشکی و سایر زمینه ها: در تحقیقات علمی، پزشکی و سایر زمینه ها، آشکارسازهای گاز دی اکسید کربن می توانند عملکرد تنفسی را اندازه گیری کنند یا غلظت O2 و CO2 را در حین نگهداری و ذخیره سازی کنترل شده در اتمسفر سبزیجات، غلات، تنباکو و میوه ها اندازه گیری کنند. . .
کاربرد آشکارساز گاز دی اکسید کربن در صنایع اصلاحی
دی اکسید کربن بی بو است، پوست را تحریک نمی کند و بدن انسان به راحتی قابل تشخیص نیست. دی اکسید کربن از هوا چگال تر است. وقتی دی اکسید کربن کمتری وجود داشته باشد، برای بدن انسان مضر نیست. با این حال، زمانی که از مقدار معینی فراتر رود، بر تنفس انسان (و سایر موجودات نیز) تأثیر می گذارد. دلیل آن این است که غلظت اسید کربنیک در خون افزایش می یابد، اسیدیته افزایش می یابد و اسیدوز رخ می دهد. به همین دلیل استفاده از آشکارساز گاز دی اکسید کربن ضروری است. بنابراین استاندارد غلظت دی اکسید کربن چگونه تعریف می شود؟
1: وقتی کسر حجمی دی اکسید کربن در هوا 1% است، احساس خفگی، سرگیجه و تپش قلب می کنید.
2: احساس سرگیجه در 4%-5%.
3: وقتی از 6% بیشتر شود باعث گیجی می شود و به تدریج تنفس قطع می شود و مرگ رخ می دهد.
در طی فرآیند پرورش دام و طیور، به دلیل تراکم بیش از حد دام و طیور در خانه، دی اکسید کربن (CO2) تولید شده در طی فرآیند تنفس به طور جدی از حد استاندارد فراتر می رود. دی اکسید کربن از طریق تنفس دام دفع می شود و نسبت خاص زیادی دارد، بنابراین غلظت آن در قسمت پایینی دامداری و اطراف لاشه دام بیشتر است. اگرچه دی اکسید کربن به خودی خود سمی نیست، غلظت بالای دی اکسید کربن می تواند محتوای اکسیژن موجود در هوا را کاهش دهد و باعث هیپوکسی و مسمومیت مزمن شود.
حیوانات اهلی که برای مدت طولانی در معرض این محیط کم اکسیژن قرار می گیرند علائم بی حالی، از دست دادن اشتها، افزایش وزن آهسته تر، کاهش آمادگی جسمانی، بهره وری و مقاومت در برابر بیماری را نشان می دهند و به ویژه در معرض بیماری های عفونی مانند سل هستند. بر اساس گزارش های تجربی، حیوانات اهلی حاوی 4 درصد تنفس در هوای دی اکسید کربن تنگ می شوند و در 10 درصد موارد کما رخ می دهد.
در واقع دی اکسید کربن موجود در هوای خانه های دام در دامداری ها به ندرت به حدی می رسد که باعث مسمومیت یا مسمومیت مزمن دام شود. اهمیت بهداشتی دی اکسید کربن در هوای ساختمان های دامداری به این دلیل است که وضعیت تهویه ساختمان های دامداری و میزان آلودگی هوا را نشان می دهد. هنگامی که سطح دی اکسید کربن افزایش می یابد، سطح سایر گازهای مضر نیز ممکن است افزایش یابد. بنابراین، غلظت دی اکسید کربن اغلب به عنوان یک شاخص قابل اعتماد برای سطوح آلودگی هوا استفاده می شود.
