عملکرد ردیاب های گاز در محیط های مختلف چیست؟
سنسورهای گاز را می توان بر اساس اصول آنها به چهار دسته اصلی طبقه بندی کرد:
1) سنسورهای گاز الکتریکی ، که از پارامترهای الکتریکی مواد برای تغییر با غلظت گاز استفاده می کنند ، به انواع مقاومت و غیر مقاومت تقسیم می شوند. سنسورهای گاز مقاوم به طور عمده شامل احتراق تماس ، هدایت حرارتی ، سنسورهای گاز نیمه هادی (همچنین به عنوان سنسورهای گاز نیمه هادی اکسید فلزی و سنسورهای گاز نیمه هادی ارگانیک نیز شناخته می شوند) و غیره. سنسورهای گاز غیر مقاومت معمولاً از جریان یا ولتاژ مواد برای تغییر با میزان گاز استفاده می کنند.
2) سنسورهای گاز نوری از خواص نوری گازها برای تشخیص ترکیب گاز و غلظت استفاده می کنند ، که می تواند به جذب مادون قرمز ، فتومتری جذب نور قابل مشاهده ، تداخل نوری ، شیمی درمانی ، فتویمومتری فوتوالکتریک ، و غیره تقسیم شود.
3) سنسورهای گاز الکتروشیمیایی از خواص الکتروشیمیایی استفاده می کنند.
4) سنسورهای گاز پلیمری ، ساخته شده از مواد سنجش گاز پلیمری ، به نوع مقاومت پلیمری ، نوع دی الکتریک پلیمری ، نوع سلول غلظت ، نوع موج صوتی سطح ، نوسان ساز کوارتز و غیره تقسیم می شوند.
آشکارسازهای گاز معمولاً استفاده می شود
ردیاب گاز چند کاربردی نوعی از ردیاب گاز است که به دلیل توانایی آن در تشخیص همزمان چندین گاز ، به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. همانطور که از نام آن پیداست ، یک ردیاب گاز چند منظوره ابزاری است که برای تشخیص محتوای یک یا چند گاز در محیط استفاده می شود. ردیاب از انتشار طبیعی برای تشخیص گازها استفاده می کند و از سنسورهای گاز الکتروشیمیایی و احتراق استفاده می کند که حساسیت و تکرارپذیری بسیار خوبی دارند. ردیاب گاز چند منظوره می تواند چهار گاز را تشخیص دهد: اکسیژن ، گاز قابل احتراق ، مونوکسید کربن و سولفید هیدروژن ، و می تواند تا 130000 داده تشخیص را ذخیره کند. با کمک نرم افزار ، داده های تاریخی در هر زمان قابل مشاهده است.
