نحوه استفاده از بادسنج برای اندازه گیری حجم هوا و سرعت باد
بادسنج ابزاری است که سرعت هوا را اندازه گیری می کند. انواع مختلفی از آن وجود دارد و بادسنج فنجان باد معمولاً در ایستگاه های هواشناسی استفاده می شود. این شامل سه فنجان خالی مخروطی سهموی است که روی براکت در 120 درجه نسبت به یکدیگر ثابت شده اند تا قسمت حسگر را تشکیل دهند. سطوح مقعر فنجان های خالی همگی در یک جهت هستند. کل قسمت القایی روی یک شفت چرخان عمودی نصب می شود و تحت اثر نیروی باد، فنجان باد با سرعتی متناسب با سرعت باد به دور شفت می چرخد. کاربر چگونه باید از بادسنج برای اندازه گیری حجم هوا و سرعت باد استفاده کند؟
الف. تشخیص حجم هوا و سرعت باد ابتدا باید انجام شود. تمام اثرات تصفیه تحت حجم هوا و سرعت باد طراحی شده به دست می آید.
ب. قبل از آزمایش، بررسی کنید که آیا فن به طور عادی کار می کند. اندازه خروجی هوا و مجرای هوای مورد آزمایش باید در محل اندازه گیری شود.
ج- برای یک اتاق تمیز جریان یک طرفه (جریان آرام) حجم هوا با حاصل ضرب میانگین سرعت باد بخش اتاق و حاصلضرب منطقه تمیز تعیین می شود.
(بخش {{0}}.3 متری را از فیلتر با راندمان بالا عمود بر جریان هوا به عنوان بخش نمونه برداری بردارید و با توجه به فاصله بین نقاط آزمایش، حداقل 5 نقطه آزمایش را روی بخش تنظیم کنید. نباید بزرگتر از 0.6 متر باشد و میانگین حسابی همه قرائت‌ها به عنوان میانگین سرعت باد در نظر گرفته می‌شود. زمین از 0.8m تا 1m; بخش اندازه گیری اتاق تمیز جریان افقی یک جهته (جریان آرام) بر اساس بخش عمودی سطح تامین هوا از 0.5 متر تا 1 متر است. تعداد نقاط تست بالایی نباید کمتر از 10 باشد و فاصله آنها نباید بیشتر از 2 متر باشد و باید به طور مساوی چیده شوند.
د- برای تیویه مجهز به فیلتر، حجم هوا با حاصل ضرب میانگین سرعت باد مقطع تیویر و سطح مقطع خالص لوله تعیین می شود. (میانگین سرعت باد را می توان از حداقل 6 نقطه آزمایش که به طور یکنواخت چیده شده در مقطع لوله یا قسمتی که به مجرای هوای کمکی اشاره دارد بدست آورد.)
ه- هنگامی که یک بخش لوله انشعاب طولانی در سمت بادگیر وجود دارد و سوراخ هایی ایجاد شده یا می توان آنها را سوراخ کرد، حجم هوا را می توان با روش کانال هوا تعیین کرد. (قبل از خروجی هوا سوراخ هایی به اندازه 3 برابر قطر لوله یا 3 برابر طول ضلع بزرگ سوراخ کنید.)
و. برای مجراهای هوای مستطیلی، بخش اندازه گیری شده را به چندین بخش کوچک مساوی تقسیم کنید، هر بخش کوچک تا حد امکان به یک مربع نزدیک باشد، طول ضلع بیش از 200 میلی متر نباشد، نقطه آزمایش در مرکز بخش کوچک قرار دارد. ، اما کل بخش نباید کمتر از 3 امتیاز تست باشد. برای کانال های هوای دایره ای، بخش اندازه گیری باید بر اساس روش دایره ای مساحت تقسیم شود و تعداد نقاط آزمایش باید تعیین شود. سوراخ ها باید روی دیواره بیرونی مجرای هوا باز شوند و پروب های بادسنج حرارتی یا لوله های پیتوت وارد شوند. (با اندازه گیری فشار دینامیکی به حجم هوا تبدیل می شود.)
