نحوه تست مقاومت لحیم کاری الکتریکی
آهن لحیم کاری یک ابزار ضروری برای تولید الکترونیکی و تعمیر و نگهداری الکتریکی است که عمدتاً برای جوشکاری قطعات و سیم ها استفاده می شود. با توجه به ساختار مکانیکی می توان آن را به آهن لحیم کاری الکتریکی گرمایش داخلی و آهن لحیم کاری الکتریکی گرمایش خارجی تقسیم کرد. با توجه به عملکرد، می توان آن را به آهن لحیم کاری غیر مکنده و آهن لحیم کاری مکش تقسیم کرد. با توجه به کاربردهای مختلف، می توان آن را به آهن لحیم کاری پرقدرت و آهن لحیم کاری کم مصرف تقسیم کرد.
تست آهن لحیم کاری شامل سه بخش است: تست مقاومت زمین (حالت سرد/گرم)، تست ولتاژ نشتی و تست جریان نشتی.
1. تست مقاومت زمین لحیم کاری آهن در حالت خنک کننده:
در صورت نبود برق، یک سر پروب مولتی متر را به ترمینال زمین دوشاخه برق و سر دیگر را به نوک آهن لحیم کاری وصل کنید تا داده ها را آزمایش کنید.
2. تست مقاومت زمین آهن لحیم کاری الکتریکی در حالت گرمایش:
برق را به برق وصل کنید، آهن لحیم کاری را روشن کنید و یک سر پروب مولتی متر را به ترمینال زمین سوکت وصل کنید، در حالی که سر دیگر با تخته آزمایشی که با آهن لحیم تماس دارد تماس می گیرد. اندازه گیری نتیجه؛
3. تست ولتاژ نشتی و آزمایش جریان نشتی آهن لحیم کاری مشابه روش تست مقاومت است. لازم به ذکر است که مولتی متر هنگام اندازه گیری جریان نیاز به تعویض دنده یا تنظیم موقعیت سیم پروب مولتی متر دارد.
چگونه لحیم کاری برقی انتخاب کنیم؟
(1) هنگام جوشکاری مدارهای مجتمع، ترانزیستورها و قطعاتی که مستعد آسیب حرارتی هستند، از گرمایش داخلی 20 وات یا لحیم کاری گرمایش خارجی 25 وات استفاده کنید.
(2) هنگام جوشکاری سیم‌های ضخیم‌تر یا کابل‌های کواکسیال، از آهن لحیم کاری 50 واتی با گرمایش داخلی یا 45-75 وات گرمایش خارجی استفاده کنید.
(3) هنگام جوشکاری قطعات بزرگتر، مانند لنت های اتصال به زمین شاسی فلزی، باید از آهن لحیم کاری برقی بیش از 100 وات استفاده شود.
(4) شکل سر آهن لحیم کاری باید با الزامات سطحی قسمت جوش داده شده و تراکم مونتاژ محصول مطابقت داشته باشد.
به عبارت ساده، قدرت و نوع آهن لحیم کاری برقی باید به طور منطقی بر اساس جسم جوش انتخاب شود. اگر قطعه کار جوش داده شده بزرگ باشد، قدرت آهن لحیم کاری الکتریکی مورد استفاده نیز باید بیشتر باشد. اگر قدرت کم باشد، دمای جوش خیلی کم باشد، لحیم به آرامی ذوب شود، شار به راحتی تبخیر نشود، اتصالات لحیم کاری صاف و محکم نباشند، که به ناچار منجر به کیفیت ظاهری و استحکام جوش بی کیفیت و حتی لحیم کاری نمی تواند ذوب شود و جوشکاری را غیرممکن می کند. با این حال، قدرت آهن لحیم کاری نباید خیلی زیاد باشد. اگر بیش از حد زیاد باشد، گرمای زیادی را به قطعات جوش داده شده منتقل می کند و باعث گرم شدن بیش از حد اتصالات لحیم قطعات می شود که ممکن است باعث آسیب به قطعات شود و باعث ریزش ورق مسی برد مدار چاپی شود و جریان خیلی سریع لحیم کاری روی سطح جوشکاری که قابل کنترل نیست.
