ردیاب گاز چه فایده ای دارد سوء تفاهم، چه اقدامات احتیاطی
آشکارساز گاز یک ابزار ابزار دقیق تشخیص غلظت نشت گاز است، از جمله: آشکارساز گاز قابل حمل، آشکارساز گاز دستی، آشکارساز گاز ثابت، آشکارساز گاز آنلاین و غیره، استفاده اصلی از سنسورهای گاز برای تشخیص وجود گونه های گاز در محیط ، سنسور گاز برای تشخیص ترکیب و محتوای سنسور گاز استفاده می شود. در استفاده از فرآیند، به دلیل عدم استفاده از ردیاب گاز و یا آسیب دیدن آن به دلیل فاکتور کیفیت تنها بخشی از انتخاب سازندگان معمولی است که بیشتر آن به دلیل انتخاب نادرست و استفاده نادرست است. بنابراین آیا می دانید اشتباهات استفاده از آشکارساز گاز چیست؟
خطای استفاده از آشکارساز گاز:
خطای پذیرش: استفاده از غلظت بالای گاز برای آزمایش: مشتریان در میدان پس از نصب آشکارساز گاز قابل احتراق، استفاده از فندک برای آزمایش اینکه آیا آشکارساز به درستی کار می کند یا خیر. پس از آزمایش تهویه، آشکارساز هشدار داد اما نمی توان آن را به صفر بازگرداند. استفاده معمولی، تشخیص داده شد که سنسور آسیب دیده است، همه به کارخانه بازگردانده می شوند تا هزینه تعویض را پرداخت کنند.
تجزیه و تحلیل: بسیاری از مشتریان دوست دارند از غلظت بالای گاز برای آزمایش در طول پذیرش استفاده کنند. این روش بسیار نادرست است و به راحتی می تواند به ابزار آسیب برساند. محدوده تشخیص آشکارساز گاز قابل احتراق {{0}}~100% LEL است، با حد انفجار پایین پایین (0~5% vol برای متان)، و گاز سبک تر بوتان با خلوص بالا است. بسیار فراتر از محدوده تشخیص است.
خطای تست: هنگام آزمایش با گازهای سبک تر، سنسور در معرض 2 تا 3 یا بیشتر ضربه قرار می گیرد و فعالیت شیمیایی عنصر حسگر پیش از موعد خراب یا غیرفعال می شود و در نتیجه تشخیص کاهش می یابد. سیم پلاتین سوخته و سنسور از بین رفته است. لازم به ذکر است که سازنده نمی تواند خرابی سنسور ناشی از شوک های گازی با غلظت بالا را تضمین کند و باید با هزینه خود تعویض شود.
تجزیه و تحلیل: بیشتر آشکارسازهای گاز قابل احتراق موجود در بازار از اصل احتراق کاتالیزوری استفاده می کنند. اصل احتراق کاتالیزوری استفاده از انرژی کاتالیزوری برای تولید یک احتراق بدون شعله در دمای پایین بر روی یک عنصر کاتالیزوری است که در آن گرمای احتراق باعث افزایش دمای عنصر می شود.
