تکنیک تشخیص مقاومت فیوز با استفاده از مولتی متر

تکنیک تشخیص مقاومت فیوز با استفاده از مولتی متر

مقاومت فیوز جزء خاصی است که عملکرد دوگانه مقاومت و فیوز را دارد. در مدار با حرف "RF" یا "R" نشان داده می شود.

انتخاب مقاومت فیوز
هنگام انتخاب باید عملکرد دوگانه آن در نظر گرفته شود و پارامترهایی مانند مقدار مقاومت و توان آن با توجه به نیازهای خاص مدار انتخاب شوند. باید اطمینان حاصل شود که در هنگام بارگذاری بیش از حد می تواند به سرعت فیوز شود و همچنین باید اطمینان حاصل شود که می تواند برای مدت طولانی در شرایط عادی پایدار کار کند. اگر مقدار مقاومت خیلی بزرگ باشد یا قدرت خیلی زیاد باشد، هیچ کدام نمی توانند نقش محافظتی ایفا کنند.

روش اندازه گیری با مولتی متر برای تشخیص مقاومت فیوز
در مدار، هنگامی که فیوز قطع می شود، می توان بر اساس تجربه قضاوت کرد: اگر سطح مقاومت فیوز سیاه یا سوخته باشد، می توان نتیجه گرفت که بار آن خیلی سنگین است و جریان از آن عبور می کند. چندین بار از مقدار رتبه بندی شده تجاوز می کند. یک مدار باز بدون هیچ ردی نشان می دهد که جریان جاری فقط برابر یا کمی بیشتر از مقدار فیوزینگ نامی آن است. برای قضاوت در مورد کیفیت مقاومت فیوز بدون هیچ اثری روی سطح، می توان آن را با دنده r×1 مولتی متر اندازه گیری کرد. برای اطمینان از اندازه گیری دقیق، یک سر مقاومت فیوز باید از مدار خارج شود. اگر مقدار مقاومت اندازه گیری شده بی نهایت باشد، به این معنی است که مقاومت فیوز در باز کردن مدار شکست خورده است. اگر مقدار مقاومت اندازه گیری شده از مقدار اسمی فاصله داشته باشد، به این معنی است که مقدار مقاومت تغییر کرده و برای استفاده مناسب نیست. در عمل تعمیر و نگهداری مشخص می شود که تعداد کمی از مقاومت های فیوز در مدار خراب شده و اتصال کوتاه دارند و در هنگام تشخیص نیز باید به آن توجه شود.

طبقه بندی مقاومت های فیوز

مقاومت فیوز را می توان به دو نوع تقسیم کرد: مقاومت فیوزی قابل تنظیم مجدد و مقاومت فیوز یک بار مصرف.

(1) مقاومت فیوز قابل تنظیم مجدد
مقاومت‌های فیوز قابل بازیافت به‌صورت سری با مقاومت‌های معمولی (یا سیم‌های مقاومتی) با لحیم کاری با نقطه ذوب پایین و نسبت‌های فلزی فنری (یا ورق‌های فلزی الاستیک) جوش داده می‌شوند و سپس در یک محفظه استوانه‌ای یا مربعی مهر و موم می‌شوند. انواع مختلفی از پوسته ها مانند فلز و پلاستیک شفاف وجود دارد.

در جریان نامی، مقاومت های فیوز قابل تنظیم مجدد به عنوان مقاومت های ثابت عمل می کنند. هنگامی که جریان اضافه در مدار رخ می دهد، اتصال لحیم کاری مقاومت فیوز قابل تنظیم مجدد ابتدا ذوب می شود، به طوری که سیم فلزی فنری (یا ورق فلزی الاستیک) از مقاومت جدا می شود. پس از عیب یابی عیب مدار، مقاومت و سیم فلزی (یا ورق فلزی) را در صورت نیاز جوش داده و سپس می توان استفاده عادی را از سر گرفت.

مقاومت های فیوز قابل تنظیم مجدد معمولاً شامل سری TH سری R×90 و غیره است.

(2) مقاومت فیوز یکبار مصرف
به مقاومت فیوزهای یکبار مصرف، مقاومت فیوزهای غیر قابل بازیافت نیز گفته می شود. هنگامی که مدار به طور معمول کار می کند، آنها به عنوان مقاومت های ثابت عمل می کنند. هنگامی که جریان عملیاتی از جریان نامی بیشتر شود، مقاومت فیوز مانند فیوز برای محافظت از مدار منفجر می شود. ، پس از سوختن مقاومت فیوز یکبار مصرف، به موقع قابل تعمیر نیست و فقط می توان آن را با مقاومت فیوز جدید جایگزین کرد. مقاومت های فیوز یکبار مصرف را می توان با توجه به مواد به کار رفته در بدنه مقاومت به مقاومت فیوز سیم پیچی و مقاومت فیوز فیلم تقسیم کرد.

1. مقاومت های فیوز سیم پیچی مقاومت های فیوز سیم پیچی مقاومت های لعابدار از نوع قدرتی با مقادیر مقاومت کم هستند و معمولاً در مدارهایی با جریان های عملیاتی زیاد استفاده می شوند.

در طی فرآیند تولید، بخشی از مقاومت لعابدار نوع قدرت با سیم نازک پیچیده شده یا در معرض دید قرار می گیرد (بدون لایه محافظ مینا). هنگامی که یک خطای جریان بیش از حد در مدار محافظت شده رخ می دهد، سیم نازک یا قسمت در معرض مقاومت (قسمت بدون لعاب) به دلیل گرم شدن بیش از حد برای محافظت از مدار منفجر می شود.

2. مقاومت فیوز نوع فیلم مقاومت فیوز نوع فیلم در حال حاضر پرمصرف ترین مقاومت فیوز هستند و به مقاومت فیوز فیلم کربنی، مقاومت فیوز فیلم فلزی و مقاومت فیوز فیلم اکسید فلز تقسیم می شوند.