الزامات سازگاری الکترومغناطیسی و روشهای آزمایش برای منبع تغذیه تثبیتشده AC
1 مفاهیم اساسی
سازگاری الکترومغناطیسی یک شاخص کیفیت مهم برای محصولات الکتریکی و الکترونیکی است. می توان در نظر گرفت که کیفیت محصول عمدتاً از دو محتوای عمده تشکیل شده است: هنجارهای کیفیت و شاخص های فنی. اولی شامل هنجارهای عمومی، یعنی IEC بین المللی، و استانداردهای اساسی است که توسط کشور در چین تدوین شده است. دومی تنظیم عملکرد محصول و الزامات فنی آن است. سازگاری الکترومغناطیسی و استانداردهای اساسی اکنون EMC یک سیستم کامل از استانداردهای اولیه، استانداردهای رایج، استانداردهای خانواده و استانداردهای محصول تشکیل داده است. علاوه بر این، قوانین خاصی برای این منظور در سطح بین المللی وجود دارد. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا مقرراتی را تنظیم کرده است که مقرر می دارد از اول ژانویه 1996، محصولات الکتریکی و الکترونیکی باید گواهینامه صلاحیت مدیریت ولتاژ پایین (دستورالعمل LV) و مدیریت سازگاری الکترومغناطیسی (دستورالعمل EMC) را دریافت کنند. بازار. در طول سال ها، استانداردهای جدید EMC به طور رسمی در چین منتشر شده است. البته لازم به ذکر است که ارتقای استانداردهای EMC مربوطه IEC از نسخه های پیش نویس یا قدیمی به نسخه های رسمی ادامه خواهد یافت و استانداردهای ملی EMC مربوطه نیز به طور مداوم به روز و منتشر خواهند شد و آخرین نسخه برای تست های EMC مربوطه حاکم خواهد بود. .
شرایط و روش های تست EMC
آزمایش به سه عامل بستگی دارد: روش ها، تکنیک ها و تجهیزات. این روش هم با اصل اندازه گیری و هم با روش استفاده از تجهیزات آزمایش تعیین می شود. این فناوری تمام روشهای آزمایشی است که برای به دست آوردن نتایج آزمایش صحیح (دقت بالاتر) اتخاذ میشود و تجهیزات هر چیزی است که دو عامل فوق را برای انجام آزمایش منعکس میکند. دستگاه فنی همه اینها باید برای تضمین تکرارپذیری و صحت آزمایش ها استاندارد شوند.
شرایط تست EMC با روش تست تعیین می شود. روش تست بدن به روش میز تست انجام شده در شرایط آزمایشگاهی و روش میدانی که در شرایط استفاده واقعی انجام می شود تقسیم می شود. شبیه سازی تمام پدیده های تداخلی که ممکن است در میدان با آن مواجه شوند غیرممکن است، به خصوص روش میدانی دارای محدودیت های غیر قابل حل است. با این حال، آزمایش استاندارد می تواند اطلاعات دقیقی در مورد عملکرد EMC دستگاه تحت آزمایش به دست آورد. به همین دلیل، توصیه بین المللی این است که ابتدا روش میز آزمایش را اتخاذ کنید، مگر اینکه در آزمایشگاه انجام نشود، معمولاً از روش میدانی استفاده نمی شود.
روش اصلی تست ایمنی، انتخاب سطح شدت مناسب با توجه به شرایط محیطی الکترومغناطیسی تجهیزات، همراه با اقدامات انجام شده توسط کاربر برای تجهیزات، تست بر اساس روش های تست مربوطه و در نهایت ارزیابی تست است. با توجه به شرایط قضاوت واجد شرایط پیشنهاد شده توسط استانداردهای محصول آیا نتیجه واجد شرایط است. این تفاوت اصلی بین تست ایمنی و سایر آزمایشات است.






