طبقه بندی حسگرها برای آشکارسازهای گاز
سنسورهای گاز دسته اصلی سنسورهای شیمیایی هستند. از اصل کار، تجزیه و تحلیل مشخصه تا فناوری اندازه گیری، از مواد مورد استفاده تا فرآیند تولید، از شی شناسایی تا زمینه کاربرد، آنها می توانند استانداردهای طبقه بندی مستقل را تشکیل دهند و انواع سیستم های طبقه بندی را به ویژه در مورد طبقه بندی استخراج کنند. استانداردها هنوز یکپارچه نشده است، انجام یک طبقه بندی دقیق سیستماتیک بسیار دشوار است.
1. بر اساس ماهیت گاز مورد آزمایش تقسیم می شود
با توجه به ماهیت گازی که باید شناسایی شود، می توان آن را به موارد زیر تقسیم کرد: حسگرهایی برای تشخیص گازهای قابل اشتعال و انفجار مانند هیدروژن، مونوکسید کربن، گاز، گاز فرار بنزین و غیره. حسگرهایی برای تشخیص گازهای سمی مانند کلر، سولفید هیدروژن، آرسین و غیره؛
2. تقسیم بر فیلد برنامه
با توجه به زمینه کاربردی، می توان آن را به موارد زیر تقسیم کرد: حسگرهایی برای تشخیص گازهای فرآیند صنعتی، مانند اکسیژن در کوره های فولادسازی و دی اکسید کربن در کوره های عملیات حرارتی. حسگرهایی برای تشخیص آلودگی هوا، مانند NOx، CH4، O3 که باران اسیدی را تشکیل می دهند. حسگرهایی که آلودگی های خانگی مانند فرمالدئید و غیره را تشخیص می دهند.
3. با توجه به ساختار سنسور گاز
با توجه به ساختار سنسور گاز می توان آن را به دو نوع خشک و مرطوب تقسیم کرد.
4. با توجه به خروجی سنسور
با توجه به خروجی سنسور می توان آن را به دو نوع مقاومتی و غیر مقاومتی تقسیم کرد.
5. تقسیم بر اساس تشخیص
با توجه به اصل تشخیص، می توان آن را به: روش الکتروشیمیایی، روش الکتریکی، روش نوری و روش شیمیایی تقسیم کرد.
تحقیق روی حسگرهای گاز طیف وسیعی از حوزه ها را در بر می گیرد و مشکل است و یک محتوای تحقیقاتی چند رشته ای است. همه درک روشنی از مفهوم، ویژگی ها و استانداردهای طبقه بندی سنسورهای گاز دارند. فقط با درک کامل تجهیزات می توان از تجهیزات برای من بهتر استفاده کرد و ارزش آن را به حداکثر رساند.
