آشکارساز مونوکسید کربن با چه غلظتی زنگ خطر را ایجاد می کند؟

آشکارساز مونوکسید کربن با چه غلظتی زنگ خطر را ایجاد می کند؟

مونوکسید کربن می تواند در مدت کوتاهی بدون ایجاد صدا باعث کما یا حتی مرگ شود. تراژدی ناشی از مسمومیت با مونوکسید کربن هر سال غیر معمول نیست و به عنوان یک خط دفاعی مهم برای محافظت از ایمنی زندگی، تنظیم مقدار غلظت هشدار آشکارساز مونوکسید کربن مستقیماً بر اینکه آیا می تواند به موقع هشدار دهد و از خطر جلوگیری کند تأثیر می گذارد.

1، تنظیمات عمومی

آشکارسازهای مونوکسید کربن معمولاً دو سطح از مقادیر هشدار دارند، یعنی مقدار هشدار سطح اول و مقدار هشدار سطح دوم. تنظیمات خاص این دو مقدار ممکن است بسته به مدل ابزار و سناریوی استفاده متفاوت باشد.

محدوده تنظیم معمول برای مقدار هشدار سطح اول بین 10ppm تا 50ppm است. برخی از تنظیمات پیشنهادی عبارتند از 10ppm، 25ppm و 30ppm. هنگامی که غلظت مونوکسید کربن در هوا به این مقدار برسد یا از آن فراتر رود، آشکارساز یک سیگنال هشدار صدا و نور با فرکانس پایین منتشر می‌کند تا به مردم یادآوری کند که به تهویه توجه کنند و از افزایش بیشتر غلظت مونوکسید کربن جلوگیری کنند.

محدوده تنظیم معمول برای مقدار هشدار سطح دوم بین 50ppm تا 300ppm است و مواردی نیز وجود دارد که روی 150ppm تا 300ppm یا 200ppm تا 500ppm تنظیم شده است. هنگامی که غلظت مونوکسید کربن در هوا به این مقدار برسد یا از آن فراتر رود، آشکارساز یک سیگنال هشدار صدا و نور با فرکانس بالا منتشر می‌کند و به مردم هشدار می‌دهد که باید اقدامات فوری مانند تخلیه سریع برای جلوگیری از حوادث مسمومیت انجام شود.

2، تنظیمات ویژه

در برخی موارد خاص، مقدار غلظت آلارم آشکارساز مونوکسید کربن ممکن است نیاز به تنظیم ویژه داشته باشد. به عنوان مثال، قرار گرفتن در یک محیط بسته برای مدت طولانی ممکن است به تدریج غلظت مونوکسید کربن را در داخل خانه افزایش دهد، بنابراین ممکن است لازم باشد مقدار غلظت آلارم را کمتر تنظیم کنید تا زنگ هشدار به موقع صادر شود.