مقدمه ای بر نحوه استفاده از بادسنج برای اندازه گیری حجم هوا و سرعت باد
بادسنج ابزاری است که برای اندازه گیری سرعت جریان هوا استفاده می شود. انواع مختلفی از آن وجود دارد و رایج ترین آن در ایستگاه های هواشناسی بادسنج فنجان باد است. این شامل سه فنجان خالی مخروطی سهموی است که در 120 درجه روی یک براکت ثابت شده اند تا قسمت حسگر را تشکیل دهند و سطوح مقعر فنجان های خالی همگی در یک جهت قرار دارند. کل قسمت حسگر بر روی یک محور چرخشی عمودی نصب می شود و در اثر باد فنجان باد با سرعتی متناسب با سرعت باد حول محور می چرخد. کاربران چگونه باید از بادسنج برای اندازه گیری حجم و سرعت هوا استفاده کنند؟
الف، تشخیص حجم هوا و سرعت باد باید ابتدا انجام شود. تمام اثرات تصفیه تحت حجم هوا و سرعت باد طراحی شده به دست می آید.
ب، قبل از بازرسی، بررسی کنید که آیا فن به طور معمول کار می کند و لازم است اندازه خروجی هوا و کانال آزمایش شده در محل اندازه گیری شود.
ج، برای یک اتاق تمیز جریان یک طرفه (جریان آرام)، حجم هوا با ضرب میانگین سرعت هوای بخش اتاق در ناحیه تمیز تعیین می شود.
(یک مقطع عمود بر جریان هوا در فاصله 0.3 متری از فیلتر با راندمان بالا را به عنوان مقطع نمونه برداری- در نظر بگیرید. حداقل 5 نقطه آزمایش را روی مقطع- با فاصله حداکثر 0.6 متر بین آنها تنظیم کنید. محاسبه میانگین سرعت باد بین آنها محاسبه می شود). )مقطع اندازه گیری{11}}جریان یک طرفه عمودی (جریان آرام) اتاق تمیز از یک مقطع افقی- از 0.8 متر تا 1 متر روی زمین گرفته می شود. مقطع اندازه‌گیری-جریان یک طرفه افقی (جریان آرام) اتاق تمیز از یک مقطع عمودی-0.5 متر-1 متر روی سطح تأمین هوا گرفته می‌شود. تعداد نقاط آزمون روی سطح مقطع نباید کمتر از 10 باشد، با فاصله حداکثر 2 متر و مرتب شده یکنواخت.
D، برای دریچه های هوا با فیلترهای نصب شده، حجم هوا با ضرب میانگین سرعت هوا در قسمت دریچه در سطح مقطع خالص- دریچه تعیین می شود. (میانگین سرعت باد را با ترتیب یکنواخت حداقل 6 نقطه آزمایش در قسمت خروجی هوا یا قسمتی که مجرای هوای کمکی ارجاع داده شده است، بدست آورید.)
E، هنگامی که یک بخش لوله انشعاب طولانی در سمت باد خروجی هوا وجود دارد و سوراخ هایی ایجاد شده یا می توان آنها را سوراخ کرد، می توان از روش کانال هوا برای تعیین حجم هوا استفاده کرد. (یک سوراخ کمتر از 3 برابر قطر لوله یا 3 برابر طول لبه بزرگتر در جلوی خروجی هوا دریل کنید.)
F، برای مجراهای مستطیلی، بخش اندازه گیری شده را به چندین بخش کوچک مساوی تقسیم کنید، به طوری که هر بخش کوچک تا حد امکان به یک مربع نزدیک باشد و طول ضلع آن بیش از 200 میلی متر نباشد. نقطه آزمایش باید در مرکز بخش کوچک قرار گیرد، اما نباید کمتر از 3 نقطه آزمایش در کل بخش وجود داشته باشد. برای مجاری دایره ای، سطح مقطع باید تعیین شود و تعداد نقاط آزمایش باید با استفاده از روش حلقه دایره ای مساحت مشخص شود. روی دیواره بیرونی مجرای هوا سوراخ کنید و یک پروب بادسنج حرارتی یا لوله پیتوت را وارد کنید. (با اندازه گیری فشار دینامیکی به حجم هوا تبدیل می شود.)
